اوره آهسته رهش؛ تمامی نشخوارکنندگان توانایی استفاده از ترکیبات نیتروژنی غیر پروتئینی (اوره) را در جهت سنتز پروتئین های میکروبی شکمبه دارا هستند با توجه به انحلال پذیری بالای اوره خام، اوره تغذیه شده بلافاصله پس از ورود به شکمبه، هیدرولیز شده و افزایش غلظت آمونیاک شکمبه و نیز فرار نیتروژن آمونیاکی از شکمبه را در پی خواهد داشت.  

در صورتیکه برای افزایش بازدهی تولید پروتئین میکروبی، آزادسازی آمونیاک بایستی به موازات تجزیه کربوهیدرات ها در شکمبه صورت پذیرد.